بیست و دوسالگیش مبارک!

بیست و نهمین روز از دومین ماه زمستون سال…..تو یه شب سرد زمستونی به دنیا اومد تا تمام معادلات از پیش تعیین شده رو بهم بریزه! وقتی که همه منتظر به دنیا اومدن یه دختر بودن حالا یه پسر به دنیا اومده بود!!! از بدو ورودش به این دنیا معلوم بود که می خواد غیرقابل پیش بینی باشه! هنوزم بر این عقیده اس که غیر قابل پیش بینیه……..از معادلات از پیش تعیین شده این دنیا متنفره و دوست داره دنیای خودشو بسازه……..اومده که دنیا رو بهم بریزه…….هر جا میره همین کار رو هم می کنه!!! به یه اصول خاصی پایبنده و به جز اونا چیز دیگه ای براش مهم نیست………کاری که دلش نخواد رو به هیچ قیمتی انجام نمیده و کاری که بخواد رو به هر قیمتی انجام میده!

همچنان در شب ورودش به بیست و دو سالگی از همین جا به همه ی دنیا میگه که باز هم روی عقیده ی خودش برای ساختن یه دنیای جدید پافشاری می کنه و مطمئنه که بالاخره یه روزی ستون های پوسیده ی ساختارهای این دنیای پست و یکنواخت رو از ریشه می زنه و دنیای خودشو میسازه! دنیایی که توش خبری از خودکشی نهنگ ها نیست! خبری از شب توی خیابونای سرد خوابیدن و صبح بیدار نشدن نیست……دنیایی که توش خبری از شب گرسنه خوابیدن نیست……..دنیایی که توش خبری از جنگ و ظلم نیست……..دنیایی که توش مرز نیست……..دنیایی که زیر پرچم دنیاس!………دنیایی که توش کسی روی تخت بیمارستانهاش برای رسیدن مرگش لحظه شماری نمی کنه…….دنیایی که فریاد آزادی توش در نطفه خفه نمیشه…….دنیایی بدون زندان……دنیایی بدون زندانی……دنیایی بدون دروغ……دنیایی که قشنگترین دنیاس! بالاخره یه روزی دنیای خودشو می سازه……..حتی اگر شده به قیمت ایستادن در برابر تمام دنیا!

شاید اومدن به این دنیا رو به هیچ وجه دوست نداشت……….شاید موندن توی این دنیا رو هم دوست نداره……..شاید معتقده که برای اومدن توی این دنیای پست نباید جشن گرفت.…….ولی خب حالا اومده و شاید ها رو باید کنار بزاره! نمیخوایین اومدنشو تبریک بگین؟