خداحافظ 93

گشت گرداگرد مهر تابناک ایران زمین

روز نو آمد و شد شادی برون ز اندر کمین

مثل هر سال تو واپسین ساعات امسال هم می نویسم فقط به عشق اون بچه های یتیمی که توی این دنیا کسی رو ندارن که سال نو رو بهشون تبریک بگه………می نویسم به عشق اونایی که زیر همین بارون وایسادن و کنار خیابون بساط کردن و جنس می فروشن تا واسه عیدشون شرمنده ی خانواده شون نباشن………می نویسم به عشق اونایی که حتی توی لحظه ی تحویل سال هم روی تختهای بیمارستانها زندانی شدن……..می نویسم به عشق اون پرستاری که به عشق اونا لحظه ی تحویل سال رو به جای اینکه کنار خانوادش باشه کنار اون تختها وایساده…….خلاصه اش که می نویسم به عشق هر کسی تو هر جای این کره ی خاکی که فردا کسی رو نداره تا بهش سال نو رو تبریک بگه! می نویسم که بدونن من به یادشونم حتی اگه اونا اینو ندونن…….به یاد اونایی که 93 پیش ما بودن و 94 پیش ما نیستن…….به یاد اونایی که از 93 دلگیرن و دل به 94 بستن……و به یاد اونایی که دیگه خیلی یادی از ما نمی کنن…….توی این آخرین دقیقه ها من مثل هر سال به یادشونم و براشون 94 رو خیلی بهتر از 93 آرزو می کنم!

از همه ی این حرفا که بگذریم می رسیم به مهمان های همیشگی کلبه ی محقر وبلاگ کوچیک خودم که همواره با ما بودن و بهشون باید یه تبریک ویژه بگم!

سال نو بر همتون مبارک!

زیرنویس :

94 روی کاغذ قراره که سال خوبی باشه…….93 که انصافا بدترین سال عمرم بود! 94 عزیزم امیدوارم که تو راه 93 رو ادامه ندی! پیشاپیش ازت ممنونم!

روحانی نوشت :

93 انقدر بد بود که توی آخرین لحظه هاشم ول کن معامله نبود! مادر حسن روحانی رییس جمهور ایران دار فانی رو ساعتی پیش وداع گفت!

آهنگ نوشت :

اصلا مگه میشه سال رو با آهنگی غیر از این تحویل کرد؟

پرچم هایی که بالاتر می روند…….

بعضی وقتی بعضی از آدما تو زندگیت حرکاتی می کنن که پرچمشونو تو قلبت بالا تر می برن…….بالاتر و بالاتر……..تا جایی که بتونن قله ی قلبتو فتح کنن! به افتخار همشون! خیلی میخوامشون……..اونایی که با نگرانیت نگران میشن و اونایی که با شادیت شاد می شن! اونایی که با خنده هات می خندن و با اشکات اشک می ریزن……..اونایی که پرچمشونو تو قلبت تکون میدن! دمشون گرم! تو این روزای سخت که خیلی بهم ریختم همین چند خط رو براشون نوشتم که بدونن منم به یادشونم! و به یاد اوناس که اینجا می نویسم………پرچمشون همیشه برفراز قله ی قلبم پایدار و بر اهتزاز!

زیرنویس :

بر خلاف همیشه قلبم این دفعه ساده و بی شیله پیله نوشت! به عنوان یه قلب نوشته ی بی ریا ازش بپذیرین!

خداحافظ 92

در واپسین ساعات سال 1392 می نویسم فقط به عشق اون بچه های یتیمی که اونا هم دوست دارن مثل ما با نو شدن سال لباسای نو بپوشن ولی کسی رو ندارن که واسشون لباس نو بخره…….به عشق اونایی که دوست دارن یکی باشه که سال نو رو کنارش جشن بگیرن ولی کسی رو ندارن که باهاش جشن بگیرن…….به عشق اونایی که کسی نیست که بهشون سال نو رو تبریک بگه………به عشق اونایی که توی لحظه ی تحویل سال هم روی تخت های بیمارستان های این کره ی خاکی زندانی هستن………به عشق اونایی که توی این لحظه کنار عزیزانشون تو بیمارستانن……..به عشق اون پرستاری که توی لحظه ی تحویل سال هم نمی تونه کنار خانوادش باشه و باید کنار مریضا باشه…….به عشق اون لوکوموتیو رانی که اونم خیلی دوست داشت الان کنار خانوادش باشه ولی سوار بر قطار داره آدما رو به عزیزاشون می رسه………به عشق اونایی که پارسال بودن و امسال نیستن………به عشق اونایی که دلشون از 92 شکست و دل به 93 بستن………به عشق اونایی که مهمون همیشگی کلبه ی محقر مجازی من هستن و دارن این پست رو می خونن………سال نوی همشون مبارک! به عشقشون نوشتم تا بدونن که هنوزم تو این دنیا یه نفر مونده که از توی اتاق کوچیکش به یادشونه و جاشونو توی قلب کوچیکش خالی نگه داشته! دوستای توییتریم و غیر توییتریم! مجازی و واقعی! فرقی نمی کنه! فرا رسیدن سال 93 رو به همشون تبریک می گم و قلبمو از همین جا تکه تکه می کنم و هر تکشو به یکیشون عیدی میدم و از پروردگارم می خوام که سال جدید براشون سالی بهتر از سالهای قبل باشه……..نمیخوام حرفای کلیشه ای بزنم و بگم فلان و فلان باشه! فقط امیدوارم که یه درجه از سالای قبل بهتر باشه………

آهنگ نوشت :

سال نو رو با آهنگ فوق العاده ی باران که بازخونی آهنگ به یاد ماندنی فرهاد کبیر بود آغاز کنید :

من که سه روزه None – Stop دارم گوش میدم!

تبریک نوشت :

ویلیام هیگ وزیر امورخارجه ی بریتانیا در پیامی تصویری سال نو را به ایرانیان تبریک گفت :

برای اولین برف…

اصلا برف بیاد و من راجع بهش ننویسم؟ اونم وقتی اولین برف سال باشه؟ اگه یه روزی دیدین که من راجع به اولین برف سال چیزی تو وبم ننوشتم و بهش خوش آمد نگفتم قطعا بدونید که دیگه من اون احسانی که بودم نیستم! اصلا مگه آدم می تونه این همه نظم و قدرت و زیبایی رو ببینه و سکوت کنه؟ مگه می تونه از این همه زیبایی به شگفت نیاد؟ مگه میشه برف و دید ذوق نکرد؟ من که نمی تونم حداقل! آخه دیگه مثل قدیما هر روز نمیاد که! افتخاری میاد! سالی یه بار! یه بار دیگه قلبم به عشقش چند خط می نویسه ، قلب نوشته ای به عشق اولین برف :

سکوت و تاریکی تلخ شب همه جا را فرا گرفته بود و هیبت ترسناکش را به رخ می کشید……….به نظر می رسید که این بار دیگر سیاهی پیروز مطلق است………اما در آخرین لحظه ها وقتی که دیگر روزنه ای از امید نبود………روزنه هایی سپید در میان تاریکی شب پدیدار شد……..هر چه زمان جلوتر رفت روزنه های سپید رنگ بیشتر شدند………حالا در میان این تاریکی مطلق شب هزارن روزنه ی سپید رنگ دیده می شد……….در میان آن تاریکی مرگبار حالا روزنه هایی از امید دیده می شد…….برف در میان سکوت  سرد شب  هیبت تاریکی را در هم شکست………حالا سپیدی برف بر سیاهی شب چیره شده بود……..آری بار دیگر سپیدی پیروز مطلق شده بود!

برگ های طلایی!

به پاییز سلام کن………به برگهای زرد زیر پاهایت که جست و خیز کنان از عرش به فرش می آیند و فرشی طلایی رنگ برای قدم هایت می سازند………..برگ هایی که تا دیروز به طلایی شدنشان می بالیدند…….حالا در اوج غرور زیر قدم هایت به زانو در آمده اند………برگ هایی که دیروز بر فراز بلند قامت ترین سروهای شهر بودند امروز زیر پاهایت هستند……….به برگ های زیر پاهایت نگاه کن……….می بینی؟ دنیا به هیچ کس وفا نمی کند……..حتی به برگ های بلند قامت ترین سروهای خودش!

زیرنویس :

خیلی وقت بود قلب نوشته ننوشته بودم………قلبم می خواست یه بار دیگه نشون بده که بهترین نویسنده ی دنیاس! اینطور نیست؟

یه چرخه!

همون یه چرخت به همه بنزهای عالم می ارزه پسر…….

به چشم هایش نگاه کن ، می ترسد چرخ گردون روزگار همان یک چرخ را هم از او بگیرد…….

سال نو مبارک!

بگــذشت مــه روزه ، عیــد آمـد و عیـــد آمد          بگذشت شـب هـجـران، معشوق پدید آمد 

بــاغ از دی نــامحــرم سه ماه نمی زد دم       بـر بـــوی بــهـــار تــو، از غیــب رسـیـد آمد

در آخرین لحظه های سال 1391 کوتاه می نویسم فقط به عشق اون بچه های یتیمی که اونا هم عید رو دوست دارن ولی کسی رو تو دنیا ندارن که باهاش عید رو جشن بگیرن……..عیدی بگیرن…….پیراهن و شلوار نو بخرن……..برای اونایی که روی تخت های بیمارستان خوابیدن و علیرغم میل باطنی شون نمی تونن پیش خانواده هاشون باشن……….برای اون پرستارایی که حتی لحظه سال تحویل هم نمی تونن کنار خانوادشون باشن………برای هر کسی در هر جایی که به هر دلیلی نمی تونه لحظه تحویل سال کنار خانوادش باشه………از همه مهمتر اونایی که پیش ما بودن و حالا دیگه از پیشمون رفتن……….برای همه اونایی که در این لحظه ها به هر دلیلی تنهان………اینجا براشون سال نو رو جشن می گیرم………براشون می نویسم تا بهشون اطمینان بدم که جاشون رو تو قلبمون خالی نگه داشتیم…………عیدشون مبارک!………….خواننده های همیشگی وب خودم………دوستای توییتریم……..دوستای واقعیم………هر کسی که اینجا رو می خونه………نگران نباشین! شما رو فراموش نکردم………سال نوی شما هم مبارک! سالی پر از پسته رو براتون آرزو می کنم!:D

زیرنویس :

به سال 92 خیلی خوش بینم! خیلی کم پیش میاد که من به چیزی خوش بین باشم!:D قطعا اتفاقات خوبی تو این سال می افته! بدون تردید!

سوریه نوشت :

ملت آزادی خواه سوریه رو هم فراموش نکردم……..از خدا میخوام که تو سال جدید به خواسته هاشون برسن و بشار اسد هم تقاص این همه خونی که رو زمین ریخت رو پس بده!